YÜREĞİM HAFİFLEDİ VE ÇOK DA ACIDI

Sevgili blogum bugün yüreğim hafifledi arkadaşlarımızı mutlu etmek için biraz yüzümüz gülsün sevgilerimiz çoğalsın diye sevgili PRİMAPRİMAnın yapmış olduğu çekiliş de bana çıkan arkadaşımın hediyelerini yolladım ben sevgili arkadaşımı takip ediyorum ama o benim blogumu henüz bilmiyor süpriz olacak umurım eline en kısa zamanda geçer ve hediyelerini güle güle kullanır.
YÜREĞİM ACIDI
Dün akşam Annemle sohbet ederken kardeşlerimle ilgili bir konuşma geçti aramızda,Annemde kardeşlikle ilgili güzel bir anısını anlattı Anıyı sizlerle paylaşmak istedim.Annem ameliyat hemşiresiydi emekli oldu.

Önemli Olan Vermektir..

Yıllar önce hastanede çalışırken, ağır hasta bir kız getirmişler
Tek yaşama şansı, beş yaşındaki kardeşinden alınacal olan acil kan nakli imiş.
Küçük oğlan aynı hastalıktan mucizevi bir şekilde kurtulmuş ve kanında o hastalığın
mikroplarını yok eden antikorlar oluşmuştu.
Doktor durumu beş yaşındaki oğlana anlatmış ve ablasına kan verip vermeyeceğini sormuşlar
Küçük çocuk bir anduraksamış.
Sonra derin bir nefes almış ve 'Eğer kurtulacaksa, veririm kanımı' demiş
Kan nakli yapılırken, ablasının gözlerinin içine bakıyor ve gülümsüyormuş
Kızın yanaklarına yeniden renk gelmeye başlamış, ama küçük çocuğun yüzü de
giderek soluyormuş...
Gülümsemesi de yok olmuş.
Titreyen bir sesle doktora sormuş :
'Hemen mi öleceğim ?'
Ufaklık, doktoru yanlış anlamıştı, ablasına vücudundaki bütün kanı verip, öleceğini düşünüyormuş.
(Buna rağmen kan vermiş)
Annem anlatırken ben ağlıyordum,Şu an yazarkende ağlıyorum bu anıdan çok şey çıkarılmalı değilmi arkadaşlarım daha fazla yazamayacağım şu an tıkandım kızlar